Barok döneminde
Paris’in
kraliyet gücünü temsil eden
Versailles Sarayı her prensin örnek aldığı bir yapı olarak göze çarpar.Barok devri yapıları prenslerin sahip oldukları kudreti gösterirler. Prenslerin bu yüzden malikanelerine verdikleri önem ve onlara harcadıkları para muazzamdı. Aynı zamanda bu dönemin binaları yaratıcının sanatsal gücünün ve mimari anlayışının da bir göstergesiydi.Bu dönemde
sanat doğayı taklit etme değil, aksine onu biçimlendirme olarak anlaşılmıştır.Bu dönemde yapılan
barok sarayları, fıskiyeli havuzları, görkemli heykelleri, bahçeleri, süslü ve muazzam salonları, duvar işlemeleri, tanrı ve
mitoloji konulu resimleri bu dönemin mimarisinde yer alan temel unsurlardı. Bu dönemin şaşaalı görünüşü Barok mimarisinde kendini net olarak belli eder.
Viyana,
Potsdam,
Dresden,
Würzburg,
Salzburg gelişmelerini bu dönemin prenslerinin mutlakiyetçi rejimlerine borçludur. Parklar içine kurulan görkemli
şatolara halkın değil girmesi yaklaşması bile yasaktı. Kim saraya dahil değilse tebaa(kul) sayılıyordu. Bu göz kamaştırıcı ve süslü yapılar bu dönemden başka hiçbir dönemde bu kadar zerafete ve görkeme sahip olmamıştır.Bu dönem mimar ve yapıları şöyledir:
Carlo Maderno,
Francesco Borromini,
Gian Lorenzo Bernini:
Palazzo Barberini, Roma; 1625-1633.
Francesco Borromini:
San Carlo alle Quattro Fontane,Roma; 1634-1667
Baldassare Longhena:
Palazzo Pesaro ,
Venedig; 1650
Louis Le Vau,
Charles Lebrun,
Jules Hardouin-Mansart:
Versailles Sarayı,
Versailles; 1678-1684
Salomon de Brosse:
Palais du Luxembourg , Paris; 1621-1662
Jules Hardouin-Mansart:
Dôme des Invalides , Paris; 1676-1706
Elias Holl:
Augsburger Rathaus; 1615-1620
Johann Lucas von Hildebrandt:
Belvedere Sarayı, Viyana
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder